Κάθε χειμώνα, στην καρδιά της ανελέητης ερήμου του πάγου της Ανταρκτικής, στο βάθος του πιο αφιλόξενου πεδίου της Γης, παρατηρείται ένα απίστευτο ταξίδι, σταθερά εδώ και χιλιετίες. Χιλιάδες Αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι, εγκαταλείπουν τον ωκεανό και ξεκινούν το ταξίδι τους -περίπου 110 χλμ.- προς την ενδοχώρα, μια περιοχή που δεν συντηρεί κανενός άλλου είδους ζωή. Με μικρά βήματα, στοιχισμένοι σαν σε οργανωμένη στρατιά, καταπονημένοι από τη μαινόμενη χιονοθύελλα και κάτω από θερμοκρασίες που δεν αντέχει κανένα άλλο ζώο (-70 C), οι Αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι παλεύουν μέσα στον απέραντο λαβύρινθο του πάγου. Συνεχίζουν αποφασιστικά, οδηγούμενοι από την παντοδύναμη επιθυμία της αναπαραγωγής, της συνέχισης του είδους τους. Όταν φτάνουν στον προορισμό τους, πραγματοποιούν μια τελετή περίπλοκων χορών και δεξιοτεχνικών ελιγμών, για να φύγει στη συνέχεια το καθένα με το ταίρι του και να ζευγαρώσει. Έπειτα από εβδομάδες χωρίς τροφή, οι μητέρες γεννούν από ένα μόνο αυγό και ξεκινούν το ταξίδι της επιστροφής προς τη γεμάτη ψάρια θάλασσα. Οι πατέρες μένουν πίσω για να προσέχουν τα αυγά, προσπαθώντας να μείνουν ζωντανοί μέχρι να γυρίσουν τα ταίρια τους.