Ο 12χρονος Μάρκο ζει σε ένα διαλυμένο οικογενειακό περιβάλλον στο Βέλες των Σκοπίων. Ο πατέρας του μπεκροπίνει και παίζει μπίνγκο, η μητέρα του στέκεται και κοιτά αδιάφορη και η αδερφή του γίνεται συχνά επιθετική απέναντί του. Στο σχολείο συχνά πέφτει θύμα τραμπουκισμού από συμμαθητές του. Παρόλα αυτά είναι ο καλύτερος μαθητής και μεγάλο ταλέντο στην ποίηση, κάτι που δεν περνάει απαρατήρητο από τον βοσνιακής καταγωγής φιλόλογό του. Ο καθηγητής του τού δίνει ορισμένα βιβλία να τα μελετήσει ώστε να βοηθηθεί για να γράψει ένα ποιήμα που θα του ανοίξει τις προοπτικές για να φύγει στο Παρίσι. Μη όντας ευχαριστημένος ο Μάρκο από τη ζωή του στον τόπο του βλέπει την προοπτική του Παρισιού με καλό μάτι και είναι πρόθυμος να το προσπαθήσει. Για να ξεφύγει από τα βάσανά του περνάει ώρες σε ένα εγκαταλελειμένο βαγόνι στο σταθμό, όπου κάποια στιγμή γνωρίζει τον Πάρις, έναν τυχοδιώκτη, ο οποίος τον συμβουλεύει να γίνει πιο σκληρός για να επιβιώσει μέσα στις καταστάσεις που βιώνει στο σπίτι και στο σχολείο. Όμως τα πράγματα θα ξεφύγουν κι ο καλός Μάρκο θα ανήκει σύντομα στο παρελθόν... Η ταινία πραγματικά συγκλονίζει και μας θυμίζει πώς ένας άνθρωπος μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε τέρας από τη μια στιγμή στην άλλη, όταν ζει σε μια κοινωνία μέσα στην οποία μάχεται για την επιβίωσή του. Η ιστορία του Μάρκο είναι ενδεικτική της μεταστροφής ενός φιλήσυχου παιδιού σε έναν εφιαλτικό άνθρωπο. Ποτέ δεν θα μάθουμε αν ο Πάρις ήταν αληθινό πρόσωπο ή αποκύημα της φαντασίας του Μάρκο το οποίο έπαψε πια να του χρειάζεται όταν πέρασε στην άλλη πλευρά.