Η Χάνα Στερν, 16χρονη Αμερικανίδα, αντιλαμβάνεται την οικογενειακή εβραϊκή της κληρονομιά ως βαρετή ή άχρηστη. Κατά τη διάρκεια του εορταστικού δείπνου του Πάσχα και παρά τις ανησυχίες της για την «παράδοση», ξαφνικά μεταφέρεται, σαν από όνειρο, πίσω στον χρόνο στο 1941, σε ένα μικρό εβραϊκό χωριό της Πολωνίας. Εκεί ζει την καθημερινότητα της Rivkah, συγκλονίζεται από τις βιαιότητες της ναζιστικής κατοχής και της μεταφοράς των εβραίων σε στρατόπεδα. Αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τον φόβο, την απώλεια και τον θάνατο, μαθαίνοντας με βαθιά προσωπικό τρόπο το παρελθόν που μέχρι τότε θεωρούσε μακρινό. Μέσω αυτού του ταξιδιού στο χρόνο, ξυπνά η συνείδησή της, η εκτίμηση για τη μνήμη και η συνειδητοποίηση των ιστορικών τραυματισμών που διαμόρφωσαν την οικογένειά της.