Ο Ντάνιελ μεγαλώνει με τη γιαγιά του στην ύπαιθρο. Λίγο πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά, η μητέρα του τον παίρνει μαζί της στην πόλη. Όταν πια επιστρέψει, είναι φανερό πως έχει μεγαλώσει περισσότερο από τα υπόλοιπα αγόρια του χωριού. Ο Εστάς προσεγγίζει την έλξη που του ασκούσαν οι γυναίκες με μία σειρά από φαινομενικά ασήμαντα εφηβικά βιώματα, παραμένει ωστόσο αποστασιοποιημένος κι απολύτως καυστικός με τον ήρωά του. Ευλογημένες από τη φωτογραφία του Νέστορ Αλμέντρος, οι «Μικρές Αγαπημένες» αποτελούν υπόδειγμα αυτοβιογραφικού σινεμά και μια φιλοσοφημένη ματιά πάνω στην ενηλικίωση και τη μάχη των φύλων. Μαζί με τη «Μαμά και την Πουτάνα», ένα από τα πλέον κλασικά δίπτυχα του γαλλικού σινεμά.