Μια ημι-πλασματική αφήγηση του Αλ Σμιντ σε σχέση με τον Β\' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το έτος είναι 1941 και αυτός, ένας εργάτης χυτηρίου, ζει ευτυχισμένος σε ένα νοικιασμένο δωμάτιο στο σπίτι του φίλου και συναδέλφου του Τζιμ, της συζύγου του Τζιμ, Έλλα Μέι, και της νεαρής έφηβης κόρης τους Λορέτα. Για διάφορους λόγους, ο Aλ είναι επιβεβαιωμένος εργένης, προς μεγάλη απογοήτευση της Λορέτα, αυτός είναι ο πρώτος έρωτάς της. Το «ραντεβού» που στήνει η Έλλα Μέι ανάμεσα στον Αλ και τη φίλη της και πρώην συνεργάτιδά της, Ρουθ, τελειώνει χειρότερα από τα περισσότερα από τα στημένα, αλλά είναι η αντίδρασή τους στο ραντεβού που τους οδηγεί να ερωτευτούν. Η σχέση τους ξεκινά στις 7 Δεκεμβρίου με τον βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ και την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών στον πόλεμο. Ο Αλ παίρνει τη γρήγορη απόφαση να καταταχθεί στους πεζοναύτες, Και ενώ ο Αλ και η Ρουθ δεν αναλαμβάνουν καμία αρχική δέσμευση πριν από την αναχώρησή του το πρωί της Πρωτοχρονιάς, αλλάζουν γνώμη και θα παντρευτούν μετά την επιστροφή του. Η εμπειρία του Αλ στον πόλεμο, όπου πολεμά στη Μάχη του Γκουανταλκανάλ για την οποία θα αναγνωριστεί ως ήρωας πολέμου, αλλάζει σε σχέση με τη Ρουθ. Τυφλωμένος από μια χειροβομβίδα σε εκείνη τη μάχη, ο Αλ, σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο στο Σαν Ντιέγκο, είναι αρχικά βέβαιος ότι η χειρουργική επέμβαση θα μπορέσει να αποκαταστήσει την όρασή του, αλλά αρνείται όταν φαίνεται ότι θα είναι μόνιμα τυφλός και δεύτερον στο να λυπάται για τον εαυτό του στη νέα του κατάσταση. Ως εκ τούτου, σχεδιάζει να μην πει στη Ρουθ ότι έχασε την όρασή του να χωρίσει μαζί της να μην την ξαναδεί ποτέ επειδή δεν ήθελε να τον παντρευτεί από οίκτο ούτε να της γίνει βάρος. Από τους 800 Γιαπωνέζους που επιτέθηκαν επέζησαν μόνο 16 και ο διοικητής τους Συνταγματάρχης Ισίκου, αυτοκτόνησε.