Στο Λονδίνο, Η Τζούλια Ρος πηγαίνει σε ένα νέο γραφείο ευρέσεως εργασίας, απελπισμένη για βρει δουλειά έχοντας μείνει από χρήματα. Όταν η υπάλληλος του γραφείου μαθαίνει ότι δεν έχει κοντινές σχέσεις, προτείνει στη Τζούλια μια εργασία ως οικότροφη προσωπική γραμματέας σε μια πλούσια χήρα, η κ. Χιούζ. Η κ. Χιούζ την εγκρίνει και επιμένει να μετακομίσει το ίδιο βράδυ στο σπίτι της. Δύο ημέρες αργότερα, η Τζούλια ξυπνάει σε ένα απομονωμένο παραθαλάσσιο κτήμα στην Κορνουάλη... Συνέχεια επί της οθόνης. Μια απίστευτα υψηλή σε ποιότητα χαμηλού προϋπολογισμού που δεν έχει τη φήμη που της αξίζει, η ταινία "My name is Julia Ross" του Joseph H. Lewis συγκρίνεται με τις ταινίες που o Χίτσκοκ σκηνοθέτησε κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου. Πιο ρητά θυμίζει την Rebecca (1940) του συγκεκριμένου σκηνοθέτη, (αλλά και το Gusligh (1944) του Τζορτζ Κιούκορ). Στα 65 λεπτά που διαρκεί η ταινία, το σενάριο μπαίνει αμέσως στο θέμα χωρίς χρονοτριβή. Στο (σχετικά) λίγο αυτό χρονικό διάστημα ο θεατής ζει τα παθήματα της ηρωίδας και την προσπάθεια της να λυτρωθεί. Μπορεί να λείπουν σκηνές που να θα συμπλήρωναν τα κενά (οι όποιες κόπηκαν λόγω του ότι ήταν χαμηλού προϋπολογισμού) αλλά κρατάει τον θεατή σε εγρήγορση. Η ταινία βασίστηκε στο μυθιστόρημα μυστηρίου του Άντονυ Γκιλμπερτ "The woman in Red" του 1941. "Άντονυ Γκιλμπερτ ήταν το ανδρικό ψευδώνυμο της παραγωγικής Βρετανιδος συγγραφέως Λούση Μπεατρίς Μάλεζον. Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν ένα από μια σειρά πεζογραφήματα θρίλερ της εποχής που ασχολήθηκε με "μια νέα αθώα γυναίκα που αναγκάζεται να πάρει μια νέα ταυτότητα" :βλέπε το "The dance of death (1938) της Helen McCloy ως και το "Rufus King\'s Desigh in Evil" (1942). Και λιγα λόγια για τον σκηνοθέτη: Ο Joseph H. Lewis (6 Απριλίου 1907- 30 Αυγούστου 2000) ήταν σκηνοθέτης ταινιών χαμηλού προϋπολογισμού που η καριέρα του ως σκηνοθέτης εκτιμήθηκε από τους κριτικούς του σινεμά μόνο μετά την συνταξιοδότησή του το 1966. Στα 30 χρόνια αυτής της καριέρας σκηνοθέτησε πολλά γουέστερν χαμηλού προϋπολογισμού, ταινίες δράσης και θρίλερ.