Στην Ινδία, κυρίως στα χωριά, ένας μεγάλος αριθμός γυναικών, όταν έχουν περίοδο, ζουν για πέντε μέρες ουσιαστικά έξω από το σπίτι. Κοιμούνται, τρώνε και παραμένουν στον προθάλαμο του σπιτιού, ενώ δεν κάνει να τις πλησιάσει κανείς, ούτε βέβαια ο άντρας τους, αφού είναι ακάθαρτες. Ο Λαξμί, ερασιτέχνης πολυτεχνίτης, νιόπαντρος μαθαίνει πως με τη γυναίκα του θα ζουν σχεδόν δύο μήνες το χρόνο χωριστά, εξαιτίας αυτού του εθίμου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, συνειδητοποιεί ότι οι γυναίκες στην περίοδό τους χρησιμοποιούν κάτι ανθυγιεινά πανιά που πλένουν και ξαναπλένουν μέχρι να λιώσουν, αφού ούτε λόγος για σερβιέτες μιας και κοστίζουν ακριβά, άσε που ντρέπονται ακόμα και να μιλήσουν για το θέμα. Έτσι, αποφασίζει να φτιάξει μόνος του και για οικογενειακή μόνο χρήση, σερβιέτες. Και εδώ, αρχίζει η περιπέτεια της ζωής του.