Μυστήριο και κλειστοφοβική αγωνία για μια κοπέλα που πιστεύει αληθινά και δεν εγκαταλείπει, με φόντο ένα Ιταλικό μοναστήρι. Η Σεσίλια είναι μια νεαρή Αμερικανίδα που έρχεται στην Ιταλία να ενταχθεί σε μοναστήρι, έχοντας την πίστη ότι έχει κάνει τη σωστή επιλογή, αφού κάποτε ο Θεός της έσωσε τη ζωή και δεν πνίγηκε σε μια παγωμένη λίμνη του αμερικανικού βορρά. Ουσιαστικά, την έχει επιλέξει ένας ιερέας που τη γνώρισε στην Αμερική και της είπε να ενταχθεί σ’ αυτό το (στην άκρη του κόσμου) μοναστήρι, για το οποίο το κινηματογραφικό κοινό παίρνει μια γεύση από την πρώτη σεκάνς, κατά την οποία μια νεαρή καλόγρια προσπαθεί να «δραπετεύσει» από αυτό, ενώ την κυνηγούν τέσσερις σκοτεινές φιγούρες που όταν την πλησιάζουν επικίνδυνα… (κραυγές και στριγκλιές, fade out). Η Σεσίλια έχει όλη την καλή διάθεση, αλλά από κάτι ψιθύρους και υπονοούμενα από τις άλλες νεαρές καλόγριες καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά εκεί μέσα. Πριν προλάβει να το συνειδητοποιήσει, πληροφορείται ότι είναι έγκυος, παρόλο που κατά την εισαγωγή της στο μοναστήρι, είχε ορκιστεί στον επίσκοπο που επέμενε να τη ρωτάει «ότι δεν έχει συνευρεθεί με άντρα ή γυναίκα ή οτιδήποτε». Miracolo κατά τις Ιταλίδες καλόγριες που ετοιμάζονται για την έλευση του σωτήρα, αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και αν αυτό είναι κλισέ, συγχωρείστε με, αλλά η επίσημη υπόθεση του έργου αναφέρει ότι «η Σεσίλια σύντομα θα αντιληφθεί πως το νέο της σπίτι κρύβει σκοτεινά και τρομακτικά μυστικά». Έτσι, θα αποφασίζει να δραπετεύσει μη γνωρίζοντας αυτό που το κοινό έχει δει στην πρώτη σεκάνς… Η Σίντνεϊ Σουίνι είναι πάρα πολύ καλή στο ρόλο της ως καλόγρια, ως μέλλουσα μητέρα, αλλά περισσότερο ως γυναίκα που θέλει να ξέρει πώς θα διαθέσει το σώμα της και εδώ στο «Άσπιλη» ήθελε να το διαθέσει μαζί με το πνεύμα της στον Κύριο. Δεν ξέρω εάν ο Μάικλ Μόχαν τα είχε σκεφτεί όλα αυτά ως «πακέτο», αλλά η ταινία του κρίνεται ως άνιση, παρόλο που η Σίντνεϊ Σουίνι δίνει τον εαυτό της σ’ αυτήν. Δεν την έχω ξαναδεί έτσι.