Το 1915, ένας επιχειρηματίας ταξιδεύει στην Ποσάδας ψάχνοντας για νέο προσωπικό. Συνοδεύεται από έναν μεθυσμένο γιατρό και την κόρη του. Στον χώρο εργασίας, οι αδικίες και οι σκληρότητες οξύνονται… Συνέχεια επί της οθόνης. Ο Οράσιο Κιρόγκα γεννήθηκε στο Σάλτο της Ουρουγουάης το 1878 και πέθανε το 1937 στο Μπουένος Άιρες, απέναντι από τον ποταμό Πλέιτ. Έγινε ένα από τα σημαντικότερα μέλη του λογοτεχνικού κατεστημένου της Αργεντινής. Ήταν ο φωτογράφος μιας αποστολής στα ερείπια των ιησουιτικών ιεραποστολών, προ πολλού εγκαταλελειμμένων και καταπιεσμένων από τη ζούγκλα στη βορειότερη επαρχία Μισιόνες. Γοητευμένος από το άγριο περιβάλλον, ο Κιρόγκα εγκαταστάθηκε εκεί. Επιστρέφοντας στο Μπουένος Άιρες δημοσίευσε διάφορα βιβλία με διηγήματα για την παραμονή του στην άγρια φύση. Τα έργα του γνώρισαν άμεση επιτυχία, μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και εξακολουθούν να τυπώνονται- η τέχνη του στα διηγήματα έχει συχνά συγκριθεί με εκείνη του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Το σενάριο του Prisioners de la Tierra (Φυλακισμένοι της γης) συγκεντρώθηκε από διάφορες ιστορίες. Το θέμα είναι η ζωή των Μενσού (συντομογραφία του mensualero, ήταν εργάτες γης που πληρώνονταν μηνιαίως, σε Παραγουάη και Αργεντινή από το 1880 έως το 1950 στις φυτείες yerba mate. Το yerba, ένα είδος αφεψήματος , είναι το εθνικό ποτό). Οι Μενσού υπόκεινται σε εξοντωτικές συνθήκες εργασίας στην τροπική ζούγκλα και πληρώνονται με ψεύτικα χρήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο στα καταστήματα και τις ταβέρνες του εργοδότη τους. Αναπόφευκτα, ο Μενσού χρωστούσε και γινόταν μισθωτός σκλάβος, την απόδραση του οποίου εμπόδιζαν οι “καπάγκες”, οι έφιπποι μπράβοι της εταιρείας. Αυτή η ταινία ήταν για ένα διάστημα διαθέσιμη μόνο σε φθαρμένα, ξεθωριασμένα αντίγραφα, καθώς το πρωτότυπο είχε χαθεί προ πολλού. Ευτυχώς, η Cinemateca de Chile και το Ίδρυμα Lucas παρήγαγαν μια αποκατεστημένη έκδοση, η οποία είναι διαθέσιμη στο κοινό. Μπορούμε τώρα να εκτιμήσουμε την εξπρεσιονιστική κινηματογράφηση του γεννημένου στο Βερολίνο Πάμπλο Ταμπερνέρο, ο οποίος έκανε λαμπρή καριέρα στον αργεντίνικο κινηματογράφο. Ο ιταλικής καταγωγής σκηνοθέτης Μάριο Σοφίτσι ήταν ένας σταθερός σκηνοθέτης στούντιο ικανός να αποδώσει δικαιοσύνη σε ένα καλό σενάριο, και η δουλειά του εδώ είναι πρώτης τάξεως. Ο πρωταγωνιστής Άνχελ Μαγκάνια βρισκόταν στην αρχή μιας επιτυχημένης καριέρας που διήρκεσε τέσσερις δεκαετίες. Ήταν χαμηλών τόνων, εκφραστικός και εξίσου καλός στο δράμα όσο και στην κωμωδία- απέφευγε πάντα την υπερβολή και τον υπερβολικό συναισθηματισμό. Η ταινία Prisioneros de la Tierra σηματοδότησε την αρχή των λατινοαμερικανικών ταινιών με έντονο κοινωνικό ανταγωνισμό. Θεωρήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα η καλύτερη αργεντίνικη ταινία όλων των εποχών.