Ακολουθώντας τη μεγάλη παράδοση των road-movies, ο ικανότατος Ridley Scott κάνει τη διαφορά με δυο ήρωες γυναίκες που παρατάνε τους άχρηστους άντρες τους και φεύγουν μ` ένα T-Bird του 1956. Δεν πρόκειται τόσο για φεμινιστικό ύμνο, αλλά για αναζήτηση της ελευθερίας και, αναπόφευκτα, της ανακάλυψης του εαυτού σου, μέσα από την παρόρμηση. Σοφή επιλογή και η απόδοση του θέματος με μια σπιρτόζα διάθεση, γεμάτη χιούμορ, επιτρέποντας στις Susan Sarandon, Geena Davis να ενσαρκώσουν τις ηρωίδες με αφοπλιστική αληθοφάνεια. Συγκινητικό έργο χωρίς να είναι μελό, σε γεμίζει με μια αισιοδοξία παρά το δραματικό τέλος που και αυτό ο Σκοτ το αποδίδει, χάρη σε ένα έξυπνο «cut», με το θετικό του πρόσημο. Σημασία έχει τι κέρδισαν, όχι τι πλήρωσαν. Και μια λεπτομέρεια: η πρώτη ταινία που σε μικρό ρόλο, τράβηξε την προσοχή ο άγνωστος μέχρι τότε (και τηλεοπτικός, κυρίως), Brad Pitt.