Ο βίαιος κόσμος της φιλμικής ματιάς του Scorsese που συγκλόνισε με τον Ταξιτζη και γυαλίστηκε στα πρότυπα ενός αντι-Χολιγουντιανού blockbuster με τα Καλα Παιδια, έθεσε τις βάσεις του το 1973 με αυτό το πρωτόλειο για τον σκηνοθέτη δείγμα γκανγκστερικού δράματος. Στο επίκεντρό του οι κακόφημοι δρόμοι της “Μικρής Ιταλίας” στη Νέα Υόρκη, που φιλοξενούν τον Charlie Cappa (Harvey Keitel), έναν μικροαπατεώνα με το όνειρο να γίνει ένας αξιοπρεπής γκάνγκστερ. Μαζί με τον σχεδόν ψυχωτικό φίλο του John `Johnny Boy` Civello (Robert De Niro) και την αγαπημένη του Teresa (Amy Robinson) φεύγουν για το Brooklyn, για να στήσουν τις παράνομες κομπίνες τους. Παρά τα βίαια και σκοτεινά του εντυπώματα, ο Scorsese χτίζει γύρω από τους Κακόφημους Δρόμους του περισσότερο μια ταινία ηθικής, την οποία -σχεδόν σαδιστικά- αναγκάζει να διατρέξει την ψυχή του κεντρικού του ήρωα. Σε μια προσπάθεια συμβιβασμού δύο αντιμαχόμενων κόσμων, ο Charlie βασανίζεται από τις τύψεις. «Δεν επανορθώνεις τις αμαρτίες σου στην εκκλησία, αλλά στους δρόμους. Όλα τα υπόλοιπα είναι μαλακίες, και το ξέρεις», ανοίγει τις σκέψεις του η χωρίς εικόνα φωνή της συνείδησής του, και ένα όνειρο τον ξυπνάει. Σε αυτή την εσωτερική πάλη επικεντρώνει ο Scorsese το –με αυτοβιογραφικά στοιχεία- σενάριό του. Η απόγνωση του κεντρικού του ήρωα καταγράφεται σε σκηνές σκληρού ρεαλισμού, όπου ο Charlie θα δοκιμάσει τις αντοχές της ύπαρξής του ακόμη και απέναντι στις δυνάμεις της Κόλασης βάζοντας την παλάμη του πάνω από φλόγες εν είδει αυτοτιμωρίας – μια σκηνή που θα επαναληφθεί και στον Ταξιτζη τρία χρόνια αργότερα.