Ντάλας, Τέξας, 22 Νοεμβρίου του 1963. Συγκεντρωμένος κόσμος χαιρετά ενθουσιασμένος, ο John Fitzgerald Kennedy ανταποδίδει, μέχρι που αιφνίδια το κεφάλι του τινάζεται, γεμίζοντας αίματα τον ώμο της Jackie. Βρισκόμαστε στη σκηνή της δολοφονίας του αμερικανού προέδρου μπροστά σε εκατομμύρια σοκαρισμένους θεατές. Μια σκηνή που εδώ και πενήντα και πλέον χρόνια έχει ασκήσει ασύγκριτη επιρροή στο κοινό και στην τέχνη. Τόσο οι δημιουργοί, όσο και το κοινό παραμένουν διχασμένοι: ποιος πραγματικά σκότωσε τον JFK; Ο Lee Harvey Oswald από τον έκτο όροφο μιας σχολικής βιβλιοθήκης ή κάποιος ελεύθερος σκοπευτής από τον απέναντι λόφο; Μήπως το όλο σκηνικό ήταν το αποτέλεσμα μιας συνωμοσίας τόσο πετυχημένης, που οι αρχές δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) ακόμα να την αποκαλύψουν; Το 1973, στην επέτειο ακριβώς μιας δεκαετίας, η ταινία Executive Action του παλαίμαχου σκηνοθέτη David Miller, με βάση το σενάριο του σπουδαίου Dalton Trumbo, αμφισβητεί ευθέως το πόρισμα Warren, υποστηρίζοντας την εκδοχή μιας στρατιωτικο - οικονομικής συνωμοσίας. Δέχεται βαριές συνέπειες, όπως ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί αρνούνται να παίξουν τα τρέιλέρ της, με αποτέλεσμα να κατέβει κακήν - κακώς από τις αίθουσες και να εξαφανιστεί από την κυκλοφορία για πάνω από δέκα χρόνια. Πρωταγωνιστούν βαριά ονόματα, όπως ο Burt Lancaster, ο Robert Ryan και ο Will Geer.