Ο Στρότσεκ, αλεξιπτωτιστής της Βέρμαχτ στη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, τραυματίζεται κατά τη διάρκεια της απόβασης στην Κρήτη και μεταφέρεται για ανάρρωση στο νησί της Κω μαζί με άλλους δύο συμπατριώτες και συμπολεμιστές του, τον άξεστο Μαίνχαρτ και τον εσωστρεφή Μπέκερ και τη νεαρή Ελληνίδα γυναίκα του, Νόρα. Το νησί είναι ήσσονος στρατηγικής σημασίας για τους Γερμανούς και φυλάσσεται μόνο από από έναν λόχο εξήντα ατόμων. Καθώς μάλιστα η αντίσταση στο νησί είναι μάλλον υποτυπώδης, ανατίθεται στους τρεις νεοαφιχθέντες στρατιώτες η φύλαξη του παλιού φρουρίου στο λιμάνι, το οποίο χρησιμοποιείται και ως αποθήκη των πυρομαχικών που άφησε πίσω ο ελληνικός στρατός. Αποκομμένοι από τους υπόλοιπους συμπατριώτες τους και χωρίς να έχουν τίποτε ουσιαστικό να κάνουν, οι τέσσερις ήρωες παραδίδονται σταδιακά στην απόλυτη αδράνεια, η οποία όμως αρχίζει να επιδρά διαβρωτικά στην ήδη εύθραυστη, μετατραυματική ψυχολογική τους κατάσταση. Εκείνος, όμως, που θα επηρεαστεί περισσότερο είναι ο Στρότσεκ, ο οποίος θα παραδοθεί σταδιακά στην παράνοια και θα στραφεί πρώτα ενάντια στη γυναίκα του και στους φίλους του κι ύστερα θα απειλήσει να ανατινάξει το φρούριο.