Η μεταπολεμική Ιαπωνία των κοινωνικών αντιθέσεων, των υπεκφυγών, των χαμένων ονείρων και των πολιτών δεύτερης κατηγορίας, που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στη λάσπη των παραγκουπόλεων, ξεχασμένοι από όλους, θεούς κι ανθρώπους, τυράννους κι αυτοκράτορες. Αποστεωμένοι, ακρωτηριασμένοι φτωχοδιάβολοι, εξαρτημένοι απ’ το όπιο και το αλκοόλ, πουλούν το αίμα και τις ταυτότητες τους για λίγα γιεν, για να μπορέσουν να γεμίζουν μια χούφτα νουντλς την κοιλιά τους. Δύο συμμορίες λυμαίνονται τα κέρδη των αυτοσχέδιων «κλινικών», εκεί που οι διψασμένες βελόνες ρουφούν το αίμα των καταραμένων. Στους κόλπους τους καθρεφτίζεται κι από μια μικρή αντανάκλαση της κοινωνίας. Ο δειλός, ο ευαίσθητος, ο φοβισμένος, ο κυνικός, ο ψεύτης, ο ταραχοποιός, ο αδίστακτος, ο άβουλος, ο αδύναμος, ο θρασύς, ο μοναχικός. Κάποια στιγμή ο πάνω κόσμος, ο καλογυαλισμένος, θα νιώσει μια δόνηση, από εκεί που ζουν και πεθαίνουν τα θεμέλια του. Είναι η στιγμή μιας σύγκρουσης αξιών και συναισθημάτων, αλήθειας και ψέματος.