Ο Έκτωρ Λουρσά (Ραϊμού) ήταν κάποτε ένας αξιοσέβαστος και πετυχημένος δικηγόρος μιας μικρής επαρχιακής πόλης, αλλά από τότε που τον άφησε η γυναίκα του όλα άλλαξαν. Το ποτό και η κατάθλιψη έδωσαν τέλος στη λαμπρή του καριέρα και τώρα πια ζει απομονωμένος στο πνιγερό παλιό αρχοντικό, χωρίς να ανταλλάσει κουβέντα ούτε με την μοναδική του κόρη Νικόλ. Αυτή χωρίς επιτήρηση και περιορισμό, κάνει παρέα με μια ομάδα νεαρών που διασκεδάζουν κάνοντας διάφορες παραβατικές πράξεις οι οποίες θα κορυφωθούν με τον τραυματισμό του Λουί ενός άντρα του περιθωρίου που θα τον φιλοξενήσουν στο σπίτι της Νικόλ εν αγνοία του πατέρα της. Όταν όμως ο Λουί θα βρεθεί νεκρός η αστυνομία θα συλλάβει τον Εμίλ Μανού που κατηγορείται για φόνο, αλλά ο Λουρσά ενθαρρυμένος από την επιμονή της κόρης του ότι ο Μανού είναι αθώος, αποφασίζει να αναλάβει την υπεράσπισή του. Κατά τη διάρκεια της δίκης και με διάφορα τεχνάσματα θα ξεσκεπάσει τον πραγματικό ένοχο κι έτσι θα ανακτήσει όχι μόνο το κέφι του για τη ζωή, αλλά και την κόρη του που παραλίγο να χάσει. Ο Γάλλος σκηνοθέτης Ανρί Ντεκουάν γνωστός κυρίως για τις ανάλαφρες κωμωδίες, εδώ θα μας δείξει μια εντελώς διαφορετική πλευρά του. Την πιο σκοτεινή, την πιο απαισιόδοξη, την πιο τραυματική αλλά και συνειδητοποιημένη συνάμα, κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Είναι από τις πρώτες ταινίες που καυτηριάζει τον αχαλίνωτο εγωισμό της μεσαίας τάξης, απεικονίζοντας τη ρήξη των γενεών που θα επιφέρει μελλοντικά την έξαρση της νεανικής κουλτούρας. Καταπιάνοντας ένα θέμα που περιλαμβάνει φόνο, ανακρίσεις, έναν ύποπτο, μια δίκη και μια ετυμηγορία, όλα φαίνονται κλασικά.