Η πέμπτη ταινία του Πίτερ Στρίκλαντ διαδραματίζεται σε έναν χώρο φιλοξενίας για καλλιτέχνες, με υπεύθυνο έναν πρωτοκλασάτο ωραιολάτρη, ο οποίος έχει καλέσει για έναν μήνα μια γαστρονομική κολεκτίβα για την παρουσίαση της πρακτικής «ηχητικού κέιτερινγκ». Τη δημοσιογραφική κάλυψη της δημιουργικής τους διεργασίας έχει αναλάβει ένας Έλληνας συγγραφέας, ο οποίος αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα δυσπεψίας, ενώ ο κυνικός γιατρός του ινστιτούτου τον συμβουλεύει να «αφήσει το φαγητό να δράσει ως φάρμακο». Καθώς οι στομαχικές του διαταραχές τον φέρνουν αντιμέτωπο με την κατάσταση δυσφορίας στην οποία βρίσκεται, η κολεκτίβα χάνει το μομέντουμ της, ως αποτέλεσμα μιας εσωτερικής διαμάχης αλλά και κάποιων εξωτερικών επιθέσεων από μια ομάδα σαρδόνιων, απορριφθέντων υποψηφίων. Η σκοτεινή κωμωδία του Στρίκλαντ επανασυνδέει την εικόνα με τις οργανικές διαδικασίες που η τέχνη συχνά καταδικάζει ως αισχρές και ανεπίτρεπτες. Στόχος της δεν είναι να μας προκαλέσει, αλλά να μας υπενθυμίσει πως η σφαίρα της φαντασίας και το ανθρώπινο σώμα είναι στην ουσία αδιαχώριστα τινά.