Ο Ίστγουντ ενσαρκώνει τον Γουόλ Κοβάλσκι, έναν άκαμπτο και άτεγκτο βετεράνο του πολέμου της Κορέας, ο οποίος σε έναν κόσμο αλλαγών αναγκάζεται από τους μετανάστες γείτονές του να αντιμετωπίσει τις προσωπικές και μακροχρόνιες προκαταλήψεις του. Ο συνταξιούχος πια εργάτης σε αυτοκινητοβιομηχανία Γουόλτ Κοβάλσκι περνάει τις μέρες του επισκευάζοντας το σπίτι του, πίνοντας μπύρα και πηγαίνοντας μια φορά τον μήνα στο κουρείο. Κι ενώ η τελευταία επιθυμία της εκλιπούσης συζύγου του ήταν να τον δει να πηγαίνει για εξομολόγηση, ο Γουόλτ – ένας πικραμένος βετεράνος που κρατάει το M-1 του πάντα καθαρό και έτοιμο – νιώθει ότι δεν βαραίνει τίποτα την ψυχή του. Και η μόνη ψυχή που μπορεί να εμπιστευτεί αρκετά για να εξομολογηθεί όσα τον βασανίζουν, είναι ο σκύλος του, η Νταίζη. Οι αλλοτινοί γείτονές του έχουν μετακομίσει ή πεθάνει και έχουν αντικατασταθεί από μετανάστες Χμονγκ, από τη νοτιοανατολική Ασία, τους οποίους απεχθάνεται. Γεμάτος μίσος και απαξίωση για ό,τι βλέπει – τις στέγες που στάζουν, τους απεριποίητους κήπους και τα ξένα πρόσωπα που τον περιβάλλουν. τις άσκοπες συμμορίες Χμονγκ, Λατινοαμερικανών και Αφροαμερικανών εφήβων που συμπεριφέρονται λες και η γειτονιά τους ανήκει, τα παιδιά του που δεν μπορεί πλέον να αναγνωρίσει, λόγω της ανωριμότητας και της απραξίας τους – ο Γουόλτ ζει μηχανικά περιμένοντας το τέλος. Μέχρι τη νύχτα που κάποιος προσπαθεί να κλέψει το δικό του Gran Torino του \'72. Το Gran Torino, λαμπερό και στιλάτο όπως την πρώτη μέρα που ο ίδιος ο Γουόλτ το είδε να βγαίνει από τη γραμμή παραγωγής πριν από δεκαετίες, φέρνει τον ντροπαλό έφηβο γείτονά του, Τάο (Μπι Βανγκ) στη ζωή του, όταν μια συμμορία Χμονγκ τον αναγκάζει να το κλέψει.