Η ταινία πραγματεύεται την αληθινή ιστορία του βετεράνου του Βιετνάμ Pον Kόβιτς, ο οποίος όταν επέστρεψε με φρικτές αναμνήσεις και μερική αναπηρία από τον πόλεμο, αγωνίστηκε να ξαναχτίσει από το μηδέν μια καινούργια ζωή και επιδόθηκε σε μια επίπονη σταυροφορία ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και τη συμπεριφορά των συμπατριωτών του απέναντι στους βετεράνους. Mια από τις καλύτερες ταινίες πάνω στο τραύμα του Βιετνάμ, την απώλεια της αθωότητας και τη δυσκολία προσαρμογής του "βετεράνου" στο κοινωνικό σύνολο. Όπως και στο «Πλατούν» έτσι κι εδώ, ο Όλιβερ Στόουν ισχυρίζεται ότι ο πόλεμος στο Βιετνάμ πέρα από τη βαρβαρότητά του ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους ίδιους τους Αμερικανούς. Ο Κόβικ πολεμά τους συμπατριώτες του, τα βάζει με τους πρώην συμπολεμιστές του, αλλά και με τον ίδιο του το ευαυτό. Ενδιαφέρουσα άποψη, μόνο που ο Στόουν την αναπτύσσει χωρίς να αποφεύγει τις παγίδες του σινεμά καταγγελίας και του υψωμένου στη διαπασών μελοδράματος. Πολύ καλός ο Τομ Κρουζ σε έναν ασυνήθιστο για τα τότε δεδομένα του ρόλο. Δύο Όσκαρ (Σκηνοθεσίας, Μοντάζ) και τέσσερις Χρυσές Σφαίρες (δραματικής ταινίας, αντρικής ερμηνείας, σκηνοθεσίας και σεναρίου).