Η Μάργκο, που ζει σε ένα άνετο διαμέρισμα της μεσαίας τάξης, φοβάται ότι χάνει το μυαλό της μετά την απόκτηση του δεύτερου παιδιού της. Ο σύζυγός της Κουρτ, που είναι απασχολημένος με τις εξετάσεις, δεν καταλαβαίνει την κατάστασή της. Η πεθερά της και η κουνιάδα της Λόρε, είναι ανοιχτά εχθρικές απέναντί της. Έτσι καταφεύγει στο Βάλιουμ και το αλκοόλ και αναζητά συμπαράσταση αλλά χωρίς αποτέλεσμα… Πραγματικά, η πλοκή δεν διαφέρει τίποτα από μια μέση ταινία στο καλωδιακό δίκτυο Lifetime: μια γυναίκα πάσχει από επιλόχεια κατάθλιψη ενώ κανείς γύρω της δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται πολύ. Τελικά, εθίζεται στο Βάλιουμ και στο αλκοόλ. Αλλά την διαφορά μπορεί να την κάνει ένας ιδιοφυής σκηνοθέτης, και μάλιστα αν είναι ο Φασμπίντερ. Και η πρωταγωνίστριά του, Μαργκίτ Κάρστενσεν δίνει μια απόλυτα λαμπρή ερμηνεία. Αλλά και οι άλλοι ηθοποιοί δεν πάνε πίσω: Ο Ούλριχ Φάουλχαμπερ υποδύεται τον παράξενο σύζυγό της. Φροντίζει τη γυναίκα του, αλλά μάλλον όχι με τον τρόπο που εκείνη χρειάζεται. Από νωρίς στην ταινία δείχνει ότι δεν αγγίζει ποτέ τη γυναίκα του, και αργότερα στην ταινία η μητέρα του – Μπριγκίτε Μίρα - παραπονιέται ότι δεν είναι φυσιολογικός ο τρόπος που η μητέρα αγκαλιάζει και φιλάει τα παιδιά της. Η Ίρμα Χέρμαν υποδύεται την κουνιάδα της και ο Άντραιν Χόβεν έναν φαρμακοποιό που η Μάργκο ξεκινάει σχέση αφού δεν μπορεί να πάρει άλλη συνταγή για Βάλιουμ. Αυτοί οι δύο χαρακτήρες έχουν το είδος του κρυφού βάθους που κάνει την ταινία τόσο καλή. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τον Κουρτ Ράαμπ και την Ίνγκριντ Κάβεν, που υποδύονται δύο άλλους ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα: ο πρώτος εμφανίζεται μια στο τόσο στους δρόμους και κοιτάζει επίμονα την Μάργκο, η δεύτερη ως συγκάτοικος της σε ένα άσυλο που υποβάλλεται σε κάποια θεραπεία, όταν η Μάργκο υποβάλλεται σε υπνοθεραπεία, θέλει απεγνωσμένα να συνομιλήσει μαζί της, αλλά όταν είναι ξύπνια, εκείνη γίνεται κατατονική. Ενδιαφέρουσα (τηλε)ταινία. Αξίζει την προσοχή σας.