Ένα εξαιρετικά σύνθετο φιλμ, η «Επιφώτιση» (Κριστόφ Ζανούσι) είναι περίπλοκη τόσο στην ανάπτυξη του θέματός της όσο και στους φιλμικούς της τρόπους. Βαθιά υπαρξιακή, θέτει κατά μέτωπο τα μεγάλα ερωτήματα μέσα από τη διαδρομή του νεαρού ήρωά της, Φράντιζεκ, από τα 20 ως τα 30 χρόνια του, σαν να ήταν μοντέλο-υπόδειγμα. Γιατί ζούμε; Τι θα μας συνδράμει για να φτάσουμε στην ανθρώπινη ολοκλήρωση, στην ενεργό συμμετοχή μας στο κοινωνικό-ιστορικό γίγνεσθαι και στην προσωπική ευτυχία; O νεαρός σπουδαστής Φυσικής, μέσα από τις αναταράξεις του έρωτα και μετά τον αιφνίδιο θάνατο του φίλου του, χάνει την πίστη του στην απερίφραστη αλήθεια της επιστήμης και αναζητεί τη ζωή αλλού. Ο Πολωνός Κριστόφ Ζανούσι επιβεβαιώνεται ως ένας επίκαιρος και καίριος ηθικός και φιλοσοφικός δημιουργός με αυτό το διαχρονικό διαμάντι του cinéma vérité, που συνιστά μια εξαιρετική επίδειξη ευφυΐας ενώ συγχρόνως υποδεικνύει ότι ο ορθολογισμός δεν μπορεί να αποκλείσει τη διαίσθηση και το μυστήριο.