Ο αφηγητής και πρωταγωνιστής, ένας σκληρός ντετέκτιβ, αναμένει την άφιξη ενός περιβόητου εγκληματία στο γραφείο του. Τελευταίο πιόνι μίας καλοστημένης εταιρίας δολοφόνων, ο μοναδικός επιζών μάρτυρας φυγαδεύεται από την αστυνομία στο σκονισμένο γραφείο του ντετέκτιβ, για να προστατευτεί από τα πυρά των μαφιόζων. Σε μία εναρκτήρια σεκάνς-κλισέ, το mise-en-scene προδίδει αυτό που ο θεατής συνειδητοποιεί με τους τίτλους τέλους: το ατημέλητο γραφείο, οι πινακίδες neon έξω από τις γρίλιες του παραθύρου και οι δύστροπες γκριμάτσες του μανιακού καπνιστή-ντετέκτιβ, όλα μαρτυρούν πως το The Enforcer είναι πρωτίστως ένα παραδοσιακό αστυνομικό φιλμ αλλά και ένα ακόμα φιλμ για τον ΑBogeyΑ. Οι προθέσεις (και τα επιτεύγματα) όμως, του σκηνοθέτη (ή καλύτερα, των σκηνοθετών) δεν καταφέρνουν ποτέ να απομακρυνθούν από αυτόν το αρχικό, γενικό στόχο. Όταν ο μάρτυρας ξεγλιστρά ανόητα από την προστασία της αστυνομίας, ο ντετέκτιβ έχει λίγες ώρες για να ανατρέξει σε όλα τα σημαντικά στοιχεία της υπόθεσης, η οποία θα εκδικαστεί το επόμενο πρωινό, και να εντοπίσει τον κρυμμένο εγκέφαλο....