Σε ένα ταξίδι με τρένο, ο δικηγόρος Ρίτσαρντ Γκραντ λέει στους συνεπιβάτες ότι, με βάση τη μακρόχρονη πείρα του τόσο στη δίωξη όσο και στην υπεράσπιση υποθέσεων δολοφονίας, ο φόνος μερικές φορές δικαιολογείται και ένας έξυπνος άνθρωπος θα πρέπει να μπορεί να τον διαπράξει απαρατήρητος. Ταξιδεύει στην απομονωμένη περιουσία του πλούσιου πελάτη και φίλου του, Γκόρντον Ριτς. Η νεαρή ενήλικη κόρη του Μπάρμπαρα τον εκπλήσσει στο σιδηροδρομικό σταθμό, όπου τον ενημερώνει ότι είναι ήδη εκεί μια εβδομάδα. Η άποψη του Γκραντ τίθεται σύντομα σε δοκιμασία. Ο Ριτς του ζητά να ξαναγράψει τη διαθήκη του, συμπεριλαμβανομένων των κληροδοτημάτων σε όλες τις πρώην ερωμένες του (εκτός από μια που είναι ήδη νεκρή· ήταν μόλις 16 ετών και ο Γκραντ πιστεύει ότι ήταν αυτοκτονία). Όταν ο Ριτς εξηγεί ότι θέλει μια νέα διαθήκη επειδή σκοπεύει να παντρευτεί τη Μπάρμπαρα, ο Γκραντ τρομάζει. Επαναλαμβάνει αυτό που είπε στο τρένο. Ο Ριτς αξίζει να δολοφονηθεί, και αν αυτό είναι που χρειάζεται για να σταματήσει ο γάμος, ο Γκραντ θα το κάνει και θα τα βγάλει πέρα. Ο Ριτς απαντά ότι αν χρειαστεί θα ανταποδώσει πέρα ​​από τον τάφο. Ο Γκραντ παρακαλεί την κόρη του, επισημαίνοντας τη μεγάλη διαφορά ηλικίας και τον απρεπή χαρακτήρα του Ριτς. Αλλά αγαπά τον Ριτς και είναι ανένδοτη.....